ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ 30 ΔΙΣ ΤΟΥ EFSF Τρικλοποδιές Νταλάρα στη συμφωνία για το κούρεμα του χρέους

Τα... χαρτιά του ή μάλλον ένα από τα χαρτιά του, έδειξε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Τραπεζών, Τσαρλς Νταλάρα, στις συναντήσεις του με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, μερικές ώρες πριν ξεκινήσουν επισήμως οι επαφές για το "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων, στη Φρανκφούρτη.

Όπως λένε χαρακτηριστικά υπηρεσιακοί παράγοντες του οικονομικού επιτελείου που παρακολουθούν τη διαδικασία, ο κ. Νταλάρα ήρθε στην Αθήνα για να ενημερώσει αλλά και για να πιέσει, σε μια από τις πιο σκληρές παρτίδες πόκερ που ήδη παίζεται.

Σε αυτό το παιχνίδι η ελληνική πλευρά εντάσσει και τις διαρροές προς τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κάποιων από τα σχέδια που έχει εκπονήσει το IIF και που πρόκειται να ρίξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ασκώντας έτσι πίεση στην Αθήνα. Ενδεικτικό είναι το ρεπορτάζ των Financial Times, σύμφωνα με το οποίο η πλευρά των τραπεζών πιέζει αφενός για υψηλότερο επιτόκιο στα νέα ομολόγα που θα αντικαταστήσουν τα παλιά αφετέρου για κάποια ρήτρα που θα συνδέει το επιτόκιο αυτό με τους προσδοκώμενους ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι ώστε συνδυαστικά να περιοριστούν οι απώλειες για τις τράπεζες.

Ωστόσο, ήδη έχουν καταγραφεί διαφωνίες και ως προς το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα 30 δισ ευρώ που θα διαθέσει το EFSF για την επιτυχή έκβαση του προγράμματος συμμετοχής των ιδιωτών. Η πλευρά των τραπεζών πιέζει προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση για τα νέα ομόλογα, με αποτέλεσμα όμως την επιβάρυνση του Χρέους άρα και μικρότερο καθαρό όφελος από το PSI, ενώ η ελληνική πλευρά προσανατολίζεται στη χρήση αυτών των 30 δισ ευρώ κυρίως για την εξόφληση μέρους του χρέους που θα απομένει, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη μείωση του χρέους.

Το κακό για την ελληνική πλευρά είναι ότι οι εξελίξεις εκτός συνόρων τρέχουν και τρέχουν σε βάρος μας και αυτό που φοβούνται στην Αθήνα είναι ότι αν οι δανειστές μας δουν ότι υπάρχει κίνδυνος να αποτύχει το πρόγραμμα άρα και να τεθεί εν αμφιβόλω ο στόχος της μείωσης του χρέους κατά 100 δισ ευρώ, είτε θα πιέσουν τις τράπεζες ακόμα και με υποχρεωτικό «κούρεμα» προκαλώντας πιστωτικό γεγονός με ό,τι συνεπάγεται αυτό είτε θα πιέσουν την ελληνική πλευρά να αποδεχθεί τους όρους των τραπεζών περιορίζοντας έτσι μακροπρόθεσμα τα οφέλη από το «κούρεμα». Και στις δύο περιπτώσεις, χαμένη θα είναι η Ελλάδα...